Хрэнь такая, я паляцела...
Не заснуць уначы ад думак.
Вясна, дзеўка, якая ж ты сьцерва!
Нагатою запесьціла вуліцы,
Напаіла дап'яну жаданьнямі...
На шматкі ўчора белае футра,
Ўсё замызганае, разарванае...
Баламутная шэльма шлюха.
Маладая, амаль цнатлівая,
Не крануць - выбухае цягай...
Дзе ж была ты, такая шчасьлівая?
Дай жа мне наталіць тваю смагу!
На бяссоньне забітыя прыцемкі.
Хрэнь такая, я паляцела,
Я цябе уначы не даклічуся...
Вясна, дзеўка, якая ж ты сьцерва!
|
|
